ZAPŁODNIENIE I IMPLANTACJA WCZESNEGO EMBRIONU CZŁOWIEKA: DOKŁADNE ŹRÓDŁA NAUKOWE Dianne N. Irving, May 8, 2013

I. Wprowadzenie

Kiedy i jak zacząłeś istnieć? Albo twoje dzieci? Biorąc pod uwagę niesamowity postęp nauki i medycyny w ciągu ostatnich 100 lat, można by pomyśleć, że nawet przeciętna osoba na ulicy – nawet uczniowie szkoły podstawowej – znałaby już dokładne fakty naukowe dotyczące ich własnej reprodukcji.
Jednakże, szczególnie w ciągu ostatnich 40 lat (zwłaszcza od czasu pojawienia się sztucznych technologii reprodukcyjnych, takich jak IVF i ART, które obejmują zarówno seksualną, jak i bezpłciową reprodukcję człowieka), podjęto wysiłek, aby ogłupić takie dokładne fakty naukowe i medyczne, upolitycznić te fałszywe fakty naukowe i wykorzystać szczerze oszukańczą naukę w celu forsowania różnych nieetycznych programów. Celem tego artykułu jest zatem ponowne wyprostowanie sytuacji i dostarczenie ludziom dokładnych obiektywnych faktów naukowych (wszystkie bezpośrednie cytaty z wiarygodnych źródeł naukowych wymienionych poniżej) dotyczących ich własnej reprodukcji, obejmujących w szczególności reprodukcję seksualną od zapłodnienia do implantacji. Biorąc pod uwagę obecny gwałtowny rozwój technologii i medycyny oraz szeroko zakrojone badania potrzebne do ich utrzymania, wkład społeczeństwa w ich finansowanie i status etyczny staje się krytyczny – zarówno dla podejmowania osobistych decyzji, jak i dla celów kształtowania polityki publicznej. Mam nadzieję, że wiele osób uzna te dokładne naukowe odniesienia za pomocne w ich własnej pracy. [patrz: Irving, “Why Accurate Human Embryology Is Needed to Evaluate Current Trends In Research Involving Stem Cells, Genetic Engineering, Synthetic Biology and Nanotechnology” (20 listopada 2012 r.), na stronie: http://www.lifeissues.net/writers/irv/irv_206accuratehumanembryology1.html].

Dziedzictwo “pre-embrionu” i “substytutów pre-embrionu” oparte na oszustwie naukowym

Dla autora sytuacja dotycząca naszej niezdolności do poznania dokładnych naukowych i medycznych faktów dotyczących naszej własnej reprodukcji i istnienia (znanych od ponad 125 lat) stała się krystalicznie jasna dziesiątki lat temu, gdy obserwował pierwsze wysiłki zmierzające do językowego zniknięcia wczesnego ludzkiego embrionu wraz z pojawieniem się fałszywego terminu “pre-embrion” – wymyślonego przez jezuitę Richarda McCormicka (Kennedy Institute of Ethics, Georgetown University, Washington, D. C.) i embriologa myszy Clifforda Grobsteina (Kalifornia). Kiedy ten fałszywy termin został ostatecznie formalnie odrzucony przez międzynarodowy komitet ds. nomenklatury ludzkiej embriologii kilka lat temu, większość fabrykantów przestała używać tego unikalnego terminu, ale użyła tej samej fałszywej nauki, która została użyta do jego poparcia. Wkrótce cała plejada “substytutów pre-embrionów” zaczęła ewoluować, podobnie naukowo fałszywych i podobnie ukierunkowanych na różne inne powiązane nieetyczne agendy. Stworzyłam nawet listę tych bardzo kreatywnych oszustw – a lista ta wciąż rośnie. [Dłuższa lista “substytutów preembrionalnych” używanych w ciągu ostatnich kilku dekad znajduje się na dole mojego artykułu “Human Embryology and Church Teachings” (15 września 2008 r.), na stronie: http://www.lifeissues.net/writers/irv/em/em_132embryologychurch1.html; opublikowanego również w The New Catholic Encyclopedia, 2nd ed., Supplement 2009, (Detroit: Gayle), s. 287-312, jako “Embryology, Human”].

Wystarczy o tym pomyśleć. Jeśli nie ma istoty ludzkiej aż do późniejszego okresu ciąży – lub w szalkach Petriego zdobiących laboratoria badawcze IVF/ART i kliniki “niepłodności” na całym świecie – lub jeśli to, co tam jest, jest “tylko zlepkiem komórek”, lub tylko “pluripotencjalnymi”, a nie “totipotencjalnymi komórkami”, itd. –to jaki jest problem w abortowaniu ich lub niszczeniu w badaniach eksperymentalnych “dla większego dobra”? Podobnie, jeśli twierdzi się, że “ciąża” i “embrion” zaczynają się dopiero w momencie implantacji (tak jak amerykańskie przepisy federalne dotyczące wykorzystywania ludzi w badaniach definiują te terminy w przepisach OPRR/OHRP z 1981 r., a także w wielu “profesjonalnych” organizacjach i stowarzyszeniach medycznych i badawczych), to wczesny ludzki embrion

ponownie znika. To “wolna amerykanka” dla wszelkich destrukcyjnych badań i – wszystko oparte na oszustwach naukowych. Do tej pory całe to oszustwo skorumpowało podręczniki, artykuły w czasopismach, materiały szkoleniowe na poziomie magisterskim, wyszukiwania internetowe i pełne biblioteki na całym świecie. Można się zastanawiać, dlaczego pozwolono temu trwać i dlaczego żadne z tych fundamentalnych oszustw naukowych nie zostało wychwycone przez intelektualnie uczciwych naukowców, lekarzy, regulacje rządowe, recenzentów czasopism, a nawet opinię publiczną, biorąc pod uwagę, że wszystko, co trzeba zrobić, aby dowiedzieć się dokładnych faktów naukowych, to udać się do biblioteki i poszukać ich, a nawet wskoczyć do Internetu. Czy naprawdę uważasz, że nie zacząłeś istnieć, dopóki nie wszczepiłeś się w łono swojej matki lub że nie byłeś w ciąży, dopóki twoje nienarodzone dziecko nie wszczepiło się w twoje łono? [Zob. Irving, “A One-Act Play: ‘Crippled Consciences and the Human Embryo'” (17 listopada 2010 r.), na stronie: http://www.lifeissues.net/writers/irv/irv_178one-act-play1.html].

To naprawdę nie jest wcale takie zagmatwane. Terminy, które mają zastosowanie tylko do sztucznych okoliczności, są nielegalnie przenoszone na normalne/naturalne okoliczności. Np. w sztucznych okolicznościach, takich jak IVF i ART (które obejmują zapłodnienie in vitro, ale także dziesiątki bezpłciowych procesów reprodukcyjnych, takich jak klonowanie, inżynieria genetyczna itp.), nie jesteś w ciąży, dopóki 5-7-dniowy zarodek, który został zapłodniony lub bezpłciowo rozmnożony na szalce Petriego w laboratorium, nie zostanie wszczepiony do twojej macicy przez technika. W przypadku normalnej reprodukcji seksualnej między mężczyzną a kobietą, gdzie zapłodnienie ma miejsce w jajowodzie (nie w macicy), jesteś już w ciąży, gdy 5-7-dniowy zarodek się zagnieżdża. W obu przypadkach, jeśli zdarzyło ci się być tym nowym embrionem, zacząłeś istnieć co najmniej tydzień przed implantacją do macicy swojej matki lub cierpliwie oczekiwałeś na transfer z szalki Petriego IVF do macicy swojej przyszłej “zamierzonej” matki. Należy również zauważyć, że termin “aborcja” został również przedefiniowany tak, aby odnosił się wyłącznie do zabicia wczesnego embrionu po implantacji “w macicy”; nie odnosiłby się zatem do zabicia wczesnego embrionu w trakcie jego drogi przez jajowód do implantacji w macicy. Termin “aborcja” nie miałby również zastosowania do zabijania bezpłciowych embrionów ludzkich po implantacji. Chodzi o to, że całe to rzekome “zamieszanie” zostało celowo rozpropagowane, aby niektórym ludziom i grupom uszło na sucho robienie nieetycznych rzeczy bez wiedzy lub zrozumienia, co się naprawdę dzieje. W jaki więc sposób mamy być w stanie prawidłowo kształtować swoje sumienie, a decydenci publiczni mają być w stanie opracować przepisy i regulacje dotyczące tych powiązanych kwestii? [Zob. Irving, “Wpływ ‘naukowej dezinformacji’ na inne dziedziny: Philosophy, Theology, Biomedical Ethics, Public Policy”, Accountability in Research, kwiecień 1993, 2(4):243-272, na stronie: http://www.lifeissues.net/writers/irv/irv_124misinformation1.html].

Pozwolę sobie odnotować tylko dwa bieżące przykłady tego trwającego oszustwa naukowego z ostatniego miesiąca. Niedawno podjęto kolejną próbę udostępnienia aborcyjnych pigułek “antykoncepcji awaryjnej” – Plan B – bez recepty każdej kobiecie, niezależnie od jej wieku. Upolitycznione twierdzenia branży PR przekonały ludzi, że Plan B jest tylko “środkiem antykoncepcyjnym”, że nie jest również środkiem poronnym, a “aborcja” jest definiowana wyłącznie w kategoriach śmierci zarodka, który już zagnieździł się “w twoim łonie”. Chcą, abyś uwierzyła, że nie jesteś w ciąży, dopóki nie dojdzie do implantacji zarodka po normalnych stosunkach seksualnych z mężczyzną. Jednak nawet producent Plan B – Barr Pharmaceuticals – przyznaje na ulotce swojego produktu i na swojej stronie internetowej, że Plan B może być środkiem poronnym:

PlanBOneStep.com (stan na 27 kwietnia 2013 r.) Jak działa Plan B One-Step®?
Plan B One-Step® to pigułka zawierająca wyższą dawkę lewonorgestrelu, hormonu występującego w wielu pigułkach antykoncepcyjnych przepisywanych przez pracowników służby zdrowia od kilkudziesięciu lat. Plan B One-Step® działa w podobny sposób, aby zapobiec zajściu w ciążę. Działa głównie poprzez zatrzymanie uwalniania komórki jajowej z jajnika. Możliwe jest, że Plan B One-Step® może również działać poprzez zapobieganie zapłodnieniu komórki jajowej (połączenie plemnika z komórką jajową) lub poprzez zapobieganie przyczepieniu się (implantacji) do macicy. http://www.planbonestep.com/faqs.aspx

Jak oni i wszyscy inni oprócz Ciebie wiedzą, jeśli doszło do przerwania owulacji i jeśli doszło do zapłodnienia, to nie ma się czym martwić – “wiązka komórek” w jajowodzie zostanie powstrzymana przed zagnieżdżeniem się w macicy z powodu pewnych mechanizmów chemicznych w Planie B zaprojektowanych w tym celu. Oczywiście, jeśli rzeczywiście jesteś już w ciąży, ale zarodek nadal znajduje się w jajowodzie, wówczas Plan B rzeczywiście spowoduje aborcję. [Zobacz Irving, Pigułki antykoncepcyjne i pigułki “dzień po”: Women and Young Girls, You’re On Your Own (5 kwietnia 2013 r.), na stronie: http://www.lifeissues.net/writers/irv/irv_210asecret.html].

Inny przykład dotyczy aktualnego projektu ustawy o aborcji

w Irlandii. Również w tym przypadku używa się fałszywych naukowych definicji, aby wmówić nam, że “ciąża” nie zaczyna się przed implantacją – i że w jajowodzie nie ma już istniejącego embrionu, który mógłby zostać zabity przed implantacją w macicy – a zatem dosłowne zabicie tego przedimplantacyjnego EMBRIONU nie stanowiłoby – właśnie tego, czemu ustawa ma przeciwdziałać:

Zgodnie z ustawą, życie nie zaczyna się w momencie poczęcia, ale w momencie implantacji, kiedy zapłodniona komórka jajowa przyczepia się do macicy. http://www.independent.ie/irish-news/definition-of-unborn-will-be-confined-to-act-29236804.html

Oczywiście ta “nauka” jest fałszywa – i oni o tym wiedzą. Życie nie zaczyna się w momencie implantacji – czy to zainicjowanej podczas naturalnej reprodukcji seksualnej między mężczyzną i kobietą, czy też zainicjowanej podczas stosowania sztucznych technologii reprodukcyjnych w laboratoriach badawczych IVF/ART i klinikach “niepłodności”! I tylko kobiety poddane tym sztucznym technikom reprodukcyjnym są “w ciąży” w momencie implantacji już istniejącego zarodka. Kobiety, które mają normalne stosunki seksualne z mężczyznami, są w ciąży na długo przed implantacją – tj. w momencie zapłodnienia w jajowodzie. Chciałbym również zaznaczyć, że “poczęcie” również nie jest naukowo poprawne, ponieważ tylko niektóre, ale nie wszystkie istoty ludzkie zaczynają istnieć poprzez zapłodnienie; wiele innych zaczyna istnieć poprzez inne procesy reprodukcyjne, które nie obejmują zapłodnienia.

Poprzednie ostrzeżenia

Oprócz obfitych wysiłków tego pisarza (patrz Irving Library, na: http://www.lifeissues.net/section.php?topic=ir), a także solidnych wysiłków wielu innych na przestrzeni dziesięcioleci, pozwólcie mi tylko wskazać kilka przykładów, które wskazują na fakt, że dokładna nauka dotycząca ludzkiej reprodukcji została sfałszowana, i to celowo. Aby IVF i ART oraz badania, które muszą prowadzić, mogły się rozwijać i podtrzymywać radykalny ruch feministyczny itp., należało zrobić coś, aby zapobiec konsekwencjom etycznym i niechęci klientów do korzystania z tych placówek lub polegania na aborcji

jako “środku antykoncepcyjnym”. Przejęzyczenie Lee Silvera w jego książce mówi wszystko:

“Zdradzę ci pewien sekret. Termin pre-embrion
"Pre-embrion" to kontrowersyjny termin używany w przeszłości, którym określano wczesne stadium rozwoju embrionalnego ludzkiego organizmu od momentu zapłodnienia do końca pierwszego tygodnia. Termin ten został wprowadzony w latach 80. XX wieku przez jezuickiego filozofa Richarda McCormicka i embriologa myszy Clifforda... More został przyjęty przez praktyków IVF z powodów politycznych, a nie naukowych. Nowy termin jest używany w celu stworzenia iluzji, że istnieje coś głęboko odmiennego między sześciodniowym embrionem a szesnastodniowym embrionem. Termin ten jest przydatny na arenie politycznej – gdzie podejmowane są decyzje o tym, czy zezwolić na eksperymenty na wczesnych embrionach – a także w gabinecie lekarskim, gdzie może być stosowany w celu złagodzenia obaw moralnych, które mogą być wyrażane przez pacjentów IVF”. (Lee Silver, Remaking Eden: Cloning and Beyond in a Brave New World, New York: Avon Books, 1997, s. 39).

Na szczęście, choć z opóźnieniem, fałszywy termin “pre-embrion” został formalnie odrzucony przez ludzkich embriologów na całym świecie (którzy różnią się akademicko i specjalistycznie od embriologów myszy, biologów molekularnych, neurologów, a zwłaszcza biologów rozwojowych, którzy nie znają faktów ludzkiej embriologii):

“Termin ‘pre-embrion’ nie jest tu używany z następujących powodów: (1) jest źle zdefiniowany, ponieważ mówi się, że kończy się wraz z pojawieniem się prymitywnej smugi lub obejmuje neurulację; (2) jest nieprecyzyjny, ponieważ czysto embrionalne komórki można już wyróżnić po kilku dniach, podobnie jak embrionalny (nie pre-embrionalny! ); (3) jest nieuzasadnione, ponieważ przyjęte znaczenie słowa embrion
(definicja) etap rozwoju poczętego życia, poprzedzony etapem zygoty. Embrion ludzki posiada w decydującym etapie zdolność do zagnieżdżenia się w ścianie macicy oraz do produkcji hormonu zatrzymującego cykl menstruacyjny kobiety. More obejmuje wszystkie pierwsze 8 tygodni; (4) jest niejednoznaczne, ponieważ może przekazywać błędną ideę, że nowy ludzki organizm powstaje dopiero w znacznym czasie po zapłodnieniu; oraz (5) zostało wprowadzone w 1986 r. “głównie ze względów polityki publicznej” (Biggers).” … Tak jak wiek postnatalny zaczyna się w momencie narodzin, tak wiek prenatalny zaczyna się w momencie zapłodnienia” (s. 88). …
[Ronan O’Rahilly and Fabiola Muller, Human Embryology & Teratology (3rd ed.) (New York: Wiley-Liss, 2001)].[Zauważ, że O’Rahilly był członkiem-założycielem Carnegie Stages of Early Human Embryonic Development ustanowionego w 1942 r. i od tego czasu stale aktualizowanego]

Zauważ, że istniejące brytyjskie prawa i przepisy dotyczące badań nad ludzkimi embrionami, klonowania ludzi, inżynierii genetycznej człowieka itp. są dosłownie nadal oparte na fałszywym terminie “pre-embrion”, podobnie jak prawa i przepisy wielu innych krajów. Prawa i regulacje w Kanadzie opierały się na kolejnym oszustwie naukowym – tak zwanym prawie biogenetycznym – ale ta fałszywa nauka została również formalnie odrzucona przez ludzkich embriologów:

Rekapitulacja, tak zwane prawo biogenetyczne. Teoria, że kolejne etapy rozwoju osobniczego (ontogeneza) odpowiadają ({rekapitulują”) kolejnym dorosłym przodkom w linii ewolucyjnego pochodzenia (filogeneza) stała się popularna w XIX wieku jako tak zwane prawo biogenetyczne. Ta teoria rekapitulacji miała jednak “godny pożałowania wpływ na postęp embriologii” (G. de Beer). … Zgodnie z “prawami” von Baera, cechy ogólne (np. mózg, notochord) pojawiają się w rozwoju wcześniej niż cechy specjalne (np. kończyny, włosy). Co więcej, w trakcie swojego rozwoju zwierzę coraz bardziej odbiega od form innych zwierząt. Rzeczywiście, wczesne stadia rozwoju zwierzęcia nie są podobne do dorosłych stadiów innych form, ale przypominają jedynie wczesne stadia tych zwierząt. Na przykład szczeliny gardłowe embrionów kręgowców nie są ani skrzelami, ani szczelinami. Chociaż ryba rozwija ten region w szczeliny skrzelowe, u gadów, ptaków i ssaków jest on przekształcany w takie struktury, jak migdałki i grasica (s. 16) [Ronan O’Rahilly i Fabiola Muller, Human Embryology & Teratology (3rd ed.) (New York: Wiley-Liss, 2001)].

I choć jest to bolesne, termin “poczęcie” został również odrzucony jako nienaukowy, a nawet powodujący zamieszanie – nie tylko dlatego, że tylko niektóre, ale nie wszystkie istoty ludzkie rozmnażają się poprzez zapłodnienie, ale także dlatego, że termin ten może również odnosić się do “implantacji”:

“Termin poczęcie może jednak odnosić się zarówno do zapłodnienia, jak i do implantacji, a zatem (podobnie jak ciąża) najlepiej go unikać”. (str. 19).
[Ronan O’Rahilly and Fabiola Muller, Human Embryology & Teratology (3rd ed.)(New York: Wiley-Liss, 2001)].

W rzeczywistości wiele przepisów stanowych już teraz fałszywie definiuje “poczęcie” jako “implantację”. Sam termin “poczęcie” nie odnosi się również właściwie do doktryny Niepokalanego Poczęcia, która twierdzi jedynie, że stan duszy Maryi był “niepokalany” (bez grzechu) w momencie jej poczęcia. [Irving, “Conception” is not “The Immaculate Conception” (26 stycznia 2013 r.), na stronie: http://www.lifeissues.net/writers/irv/irv_209immaculateconception1.html; zob. także, “Personhood ‘Language’ 2008 – 2011” (2 października 2011 r.), na stronie: http://www.lifeissues.net/writers/irv/irv_192personhoodlanguage.html; zob. także, “‘Revival’ of St. Thomas’ Philosophy – Yes, But Not His Erroneous ‘Delayed Personhood’ Argument; Concerns for Beginning and End of Life Issues” (4 kwietnia 2011 r.), na stronie: http://www. lifeissues.net/writers/irv/irv_185revival.st.thomas1.html].

I choć być może nie jest to w pełni doceniane przez wielu ludzi, lobbyści i grupy specjalnych interesów doskonale wiedzą, że w dokumentach prawnych sądy są generalnie prawnie zobowiązane do interpretowania formalnych definicji w tych dokumentach prawnych jako “wykluczających” – tj, dosłownie (niezależnie od tego, czy są one zgodne z rzeczywistością, czy nie). Dlatego celowo używają tych “substytutów pre-embrionów” do tworzenia luk prawnych w przepisach i regulacjach dotyczących ludzkiego embrionu, ludzkiego płodu i kobiet w ciąży. Wśród najnowszych terminów na rosnącej liście “substytutów pre-embrionów”, które są naukowo fałszywie zdefiniowane, są: “zapłodnienie”, “poczęcie”, “w łonie matki”, “implantacja”, “aborcja”, “klonowanie”, “pluripotencjalny” – wszystkie fałszywie zdefiniowane. Wszystkie dotyczą żywych, niewinnych istot ludzkich, które są niszczone poprzez aborcję lub badania. Wszystkie dotyczą krzywdzenia kobiet, zwłaszcza kobiet w ciąży. (I wystarczy rozważyć, jak te fałszywe naukowe definicje odgrywają się w obecnych kwestiach, takich jak “macierzyństwo zastępcze” (w tym przymusowe macierzyństwo zastępcze w handlu ludźmi), inżynieria genetyczna, a nawet transhumanizm i ich cel, jakim jest produkcja “postludzi” itp.

Od dawna znane dokładne obiektywne fakty naukowe dotyczące tego, kiedy zacząłeś istnieć.

Jeśli więc naprawdę chcesz poznać znane od stuleci obiektywne fakty naukowe i medyczne dotyczące twojej własnej reprodukcji, zapoznaj się z poniższymi bezpośrednimi cytatami z uznanych na całym świecie tekstów z zakresu embriologii człowieka, a także z Carnegie Stages of Early Human Embryonic Development online. The Carnegie Stages są nawet dostępne jako aplikacja na iPhone’y [http://apps.usa.gov/embryo.shtml], a także na DVD [http://www.ehd.org/shoppingcart/products/The-Biology-of-Prenatal-Development.html].
The Carnegie Stages of Early Human Embryonic Development znajdują się w National Museum of Health and Medicine, Human Developmental Anatomy Center [2500 Linden Lane, Silver Spring, MD 20910; USA; medicalmuseum@amedd.army.mil].

Znane fakty z nauki o ludzkiej embriologii nie są “nowe”. Pierwszym, który systematycznie badał ludzki embrion

był Wilhelm His, Sr., który stworzył podstawy rekonstrukcji, tj. składania trójwymiarowych form z mikroskopijnych przekrojów. His, nazywany “Vesalium ludzkiej embriologii”, opublikował swoje trzytomowe dzieło Anatomie menschlicher Embryonen w latach 1880-85 [His, Vogel, Lipsk]. Po raz pierwszy na świecie ludzki został w nim zbadany jako całość. Szczegółowy podręcznik embriologii człowieka autorstwa Keibela i Mall’a ukazał się w latach 1910-12. Franklin P. Mall, który studiował pod jego kierunkiem, założył Carnegie Embryological Collection w Baltimore i był pierwszą osobą, która przeprowadziła sekcję ludzkich embrionów (w 1914 r.). Kolekcja Mall’a szybko stała się najważniejszym repozytorium ludzkich embrionów na świecie i od tego czasu służy jako “Biuro Standardów” dla nauki o ludzkiej embriologii. Następca Mall’a, George L. Streeter, stworzył podstawy obecnie stosowanego systemu klasyfikacji ludzkich embrionów (1942-48), który został wprowadzony w 1942 r., uzupełniony przez O’Rahilly’ego (1973) i zrewidowany przez O’Rahilly’ego i Mullera (1987). [Zobacz historię Carnegie Collection, na: http://www.medicalmuseum.mil/index.cfm?p=collections.hdac.collections.burdi; zobacz także, Ronan O’Rahilly i Fabiola Muller, Human Embryology & Teratology (Nowy Jork: Wiley-Liss, 2001); także, O’Rahilly i Muller, ibid., (3rd ed., 1994), s. 3].

II: Naukowe mity i fakty

Gdy poznasz dokładne, obiektywne fakty naukowe dotyczące ludzkiej embriologii oraz tego, w jaki sposób ty sam i twoje dzieci zostaliście rozmnożeni, będziesz przygotowany do przeciwdziałania wielu naukowym “mitom”, które są ci codziennie narzucane przez nieetycznych naukowców, badaczy, lobbystów, polityków i innych. Pełne, bezpośrednie cytaty w następnej sekcji, odnoszące się do dokładnych faktów naukowych na temat reprodukcji seksualnej od zapłodnienia do implantacji, jednoznacznie dokumentują, jak wiele fałszywych rzekomych “faktów” jest niczym więcej niż samolubnymi “mitami”. Na początek weźmy pod uwagę, że:

Zarówno zapłodnienie, jak i implantacja są procesami rozłożonymi w czasie, a nie pojedynczymi “wydarzeniami” w czasie.
Tylko w przypadku sztucznej reprodukcji w klinikach “niepłodności” IVF/ART kobieta jest “w ciąży” w momencie implantacji, kiedy lekarz wszczepia do jej macicy 5-7-dniowy ludzki zarodek w stadium blastocysty. Zarodek został rozmnożony płciowo (zapłodnienie) lub pozapłciowo na szalce Petriego w klinice, pozwolono mu rosnąć i rozwijać się tam przez kilka dni, a następnie technik wszczepił go do macicy kobiety. Gdy zarodek, który istniał już od tygodnia, zostanie wszczepiony do macicy “zamierzonej” matki, dopiero wtedy jest ona “w ciąży”. Jednak w przeciwieństwie do tego, w normalnych stosunkach seksualnych między mężczyzną a kobietą, kobieta jest “w ciąży”, gdy tylko zapłodnienie zaczyna mieć miejsce w jej jajowodzie. Oznacza to, że kobieta jest w ciąży, gdy rozpoczyna się “zapłodnienie” – w jej jajowodzie – a nowy zarodek, który nadal rośnie i rozwija się, potrzebuje około tygodnia, aby przemieścić się przez jajowód do macicy w celu implantacji
W normalnej reprodukcji seksualnej (zapłodnienie; fuzja plemnika i komórki jajowej) nowa istota ludzka zaczyna istnieć na początku procesu zapłodnienia (etap 1a), a nie na końcu procesu zapłodnienia (etap 1c) wraz z utworzeniem “zygoty”. Wiele badań z zakresu inżynierii genetycznej człowieka przeprowadza się na już istniejącym ludzkim embrionie przed utworzeniem zygoty. Zygota nie ma jądra! Nie wszystkie istoty ludzkie rozmnażają się poprzez rozmnażanie płciowe (zapłodnienie); wiele z nich rozmnaża się za pomocą technik rozmnażania pozapłciowego. W przypadku rozmnażania a-seksualnego (np. naturalne identyczne bliźniaki in vivo (w ciele kobiety), a także dziesiątki innych technik rozmnażania a-seksualnego in vitro (poza ciałem kobiety)), nowa istota ludzka nie zaczyna istnieć poprzez zapłodnienie – ponieważ zapłodnienie nie jest zaangażowane. W zależności od bezpłciowej techniki reprodukcyjnej, nowa istota ludzka może zacząć istnieć, gdy tylko DNA w komórce lub komórkach zostanie naturalnie uregulowane i przywrócone do stanu wymaganego dla organizmu ludzkiego (a nie tylko dla komórki). Dwie trzecie naturalnie występujących bliźniąt jednojajowych (w ciele kobiety) ma miejsce na etapie blastocysty – prawie tydzień po zapłodnieniu lub innym rodzaju rozmnażania bezpłciowego // / Zauważ też, że sztuczne identyczne “bliźniaki” są wykonywane od dziesięcioleci w klinikach “niepłodności” IVF / ART, często gdy starsza kobieta ma niewiele komórek jajowych do zapłodnienia. Takie “bliźniaki” są rozumiane jako najdoskonalsza forma klonowania (ponieważ zarówno jądra, jak i mitochondria są wspólne). Jeśli klonowanie bliźniaków jest klonowaniem (a jest) i jeśli jest ono wykorzystywane do bezpłciowego rozmnażania nowych zarodków w celu wszczepienia ich kobietom w ramach leczenia niepłodności, to przynajmniej ta forma klonowania reprodukcyjnego ma miejsce już od dziesięcioleci. [Patrz Irving, “Any Human Cell – iPS, Direct Programmed, Embryonic, Fetal or Adult – Can Be Genetically Engineered to Asexually Reproduce New Human Embryos for Purposes of Reproduction (‘Infertility’)” (listopad 2011), na stronie: http://www.lifeissues.net/writers/irv/irv_194cellasexuallyreproduce1.html; na podstawie niedawnego raportu Instytutu Bioetyki UNESCO].
Zapłodnienie nie może mieć miejsca w macicy kobiety, lecz w jej jajowodzie.
“Zapłodniona komórka jajowa” jest pseudonaukowym terminem używanym do opisania jednokomórkowego ludzkiego embrionu/organizmu, który powstaje w wyniku zapłodnienia. “Zapłodniona komórka jajowa” nie jest komórką jajową; jest nową istotą ludzką. I to nie “zapłodniona komórka jajowa” zagnieżdża się w macicy kobiety podczas implantacji. Jest to 5-7-dniowy ludzki embrion
(definicja) etap rozwoju poczętego życia, poprzedzony etapem zygoty. Embrion ludzki posiada w decydującym etapie zdolność do zagnieżdżenia się w ścianie macicy oraz do produkcji hormonu zatrzymującego cykl menstruacyjny kobiety. More w stadium blastocysty, który wszczepia się do macicy kobiety, składający się z ponad 100 komórek.
Zwykle nowy ludzki embrion
(definicja) etap rozwoju poczętego życia, poprzedzony etapem zygoty. Embrion ludzki posiada w decydującym etapie zdolność do zagnieżdżenia się w ścianie macicy oraz do produkcji hormonu zatrzymującego cykl menstruacyjny kobiety. More rozmnażany płciowo potrzebuje około tygodnia, aby przemieścić się jajowodem kobiety i dotrzeć do macicy w celu implantacji. Zarodek może się zagnieździć tylko wtedy, gdy znajduje się na odpowiednim etapie rozwoju. Jeśli rozwój zarodka jest spowolniony lub przyspieszony przez różne mechanizmy chemiczne zawarte w większości tabletek i leków poronnych, zarodek nie znajduje się w odpowiednim stadium rozwoju do implantacji, a zatem umiera. Jeśli zarodek nie jest w stanie zagnieździć się w macicy kobiety z powodu mechanizmów chemicznych, które uszkadzają wyściółkę macicy, jak zauważył producent Plan B i inni na swoich stronach internetowych i ulotkach produktowych, wówczas zarodek umiera. Tak więc substancje chemiczne zawarte w wielu pigułkach “antykoncepcyjnych” mogą działać poronnie, jeśli doszło do przełomowej owulacji i zapłodnienia, a powstały zarodek został zakłócony podczas podróży przez jajowód lub uniemożliwiono mu zagnieżdżenie się w macicy kobiety.
“Regulacja” jest naturalnym procesem biologicznym, który może (1) wyleczyć uszkodzony zarodek (np, (2) przywrócić totipotencjalną komórkę z powrotem do nowego ludzkiego embrionu. Jest to główny mechanizm zaangażowany w identyczne “bliźniaki” (zarówno naturalne, jak i sztuczne; zwane także “separacją blastomerów”, “podziałem zarodka”, “rozmnażaniem zarodka” itp.) Stwierdzono nawet, że regulacja powoduje wyrzucenie wielu dodatkowych zestawów chromosomów z nieprawidłowej komórki, aby uczynić ją ponownie normalną. Jeśli “regulacja” zawiedzie, embrion
(definicja) etap rozwoju poczętego życia, poprzedzony etapem zygoty. Embrion ludzki posiada w decydującym etapie zdolność do zagnieżdżenia się w ścianie macicy oraz do produkcji hormonu zatrzymującego cykl menstruacyjny kobiety. More lub komórki umierają.
Niektóre komórki wczesnego ludzkiego embrionu są totipotencjalne; niektóre są pluripotencjalne. W rzeczywistości istnieje szereg zarówno totipotencjalnych, jak i pluripotencjalnych komórek we wczesnym rozwijającym się ludzkim embrionie. Tak właśnie się rozwija! Istnieją dwa znaczenia terminu “totipotencja”. (1) Może odnosić się do nowego jednokomórkowego EMBRIONU/organizmu rozmnażanego płciowo podczas zapłodnienia lub rozmnażanego bezpłciowo za pomocą różnych technik klonowania i inżynierii genetycznej. Ten jednokomórkowy embrion
(definicja) etap rozwoju poczętego życia, poprzedzony etapem zygoty. Embrion ludzki posiada w decydującym etapie zdolność do zagnieżdżenia się w ścianie macicy oraz do produkcji hormonu zatrzymującego cykl menstruacyjny kobiety. More jest totipotencjalny, tj. zdolny do wytworzenia WSZYSTKICH komórek, tkanek i narządów dorosłego człowieka. W tym sensie “totipotentny” odnosi się do już istniejącego organizmu, istoty ludzkiej, embrionu. (2) Może również odnosić się do komórek wczesnego ludzkiego embrionu, który rośnie i rozwija się od stadium jednokomórkowego do stadium blastocysty (nawet do miesiąca po zapłodnieniu). W tym sensie “totipotencja” odnosi się tylko do komórki (blastomeru) wczesnego rozwijającego się zarodka. Jeśli jedna z tych totipotencjalnych komórek zostanie oddzielona lub podzielona od oryginalnego całego embrionu, wówczas ma ona MOŻLIWOŚĆ zostać zdeprogramowana z powrotem do nowego całego embrionu poprzez naturalny biologiczny proces “regulacji” – a następnie rozwinąć się, aby wytworzyć wszystkie komórki, tkanki i narządy dorosłego człowieka. Oznacza to, że nadal jest to KOMÓRKA, ale komórka, która nadal ma naturalną zdolność do przeprogramowania z powrotem do embrionu. Jak wskazują poniższe źródła naukowe, 1/3 naturalnych identycznych ludzkich “bliźniaków” (rozmnażanie bezpłciowe) w ciele kobiety ma miejsce od stadium 2-komórkowego do stadium blastocysty, a 2/3 takich naturalnych “bliźniaków” ma miejsce na etapie blastocysty zarodka. Oczywiście niektóre komórki w wewnętrznej masie komórkowej blastocysty są totipotencjalne – nie pluripotencjalne – w przeciwnym razie nie powstałyby identyczne bliźnięta. Termin “pluripotencja” oznacza, że komórka może wytworzyć tylko WIĘKSZOŚĆ komórek, tkanek i narządów dorosłego człowieka. Nie jest embrionem i nie może stać się embrionem bez dalszych manipulacji, a nawet może powrócić do totipotencji (w drugim znaczeniu powyżej) za pomocą naturalnego biologicznego procesu “regulacji”. Termin “multipotencjalny” oznacza, że komórka może produkować tylko NIEKTÓRE komórki itd. Termin “unipotentny” oznacza, że komórka może wyprodukować tylko JEDNĄ z komórek, itd.
Co ciekawe, nawet Michael West z “medycyny regeneracyjnej” złożył wniosek patentowy na generowanie różnych rodzajów komórek macierzystych, opisując te pochodzące z wewnętrznej masy komórkowej blastocysty w swoim wniosku patentowym jako “totipotencjalne i/lub pluripotencjalne (i należy zauważyć, że sklonowany ludzki embrion
(definicja) etap rozwoju poczętego życia, poprzedzony etapem zygoty. Embrion ludzki posiada w decydującym etapie zdolność do zagnieżdżenia się w ścianie macicy oraz do produkcji hormonu zatrzymującego cykl menstruacyjny kobiety. More jest zabijany w procesie pozyskiwania jego komórek macierzystych)”:
“Stem Cells from Embryos Produced by Nuclear Transfer” [0074] W innym przykładzie wykonania wynalazku, totipotencjalne, prawie totipotencjalne, i/lub pluripotencjalne ludzkie komórki macierzyste, które są homozygotyczne dla jednego lub więcej alleli MHC są uzyskiwane z zarodków wytwarzanych in vitro technikami transferu jądrowego komórek somatycznych. Totipotencjalne i/lub pluripotencjalne komórki macierzyste wygenerowane w tym przykładzie wykonania wynalazku będą posiadały genomowe DNA somatycznej komórki-dawcy użytej do transferu jądrowego. Gdy somatyczna komórka-dawca jest [FreePatentsOnline, Application Number: 445195, “Bank komórek macierzystych do produkcji komórek do przeszczepów posiadających antygeny HLA pasujące do antygenów biorców przeszczepów oraz metody tworzenia i wykorzystywania takiego banku komórek macierzystych”; Typ i numer dokumentu: United States Application 20040091936, na stronie: http://www.freepatentsonline.com/20040091936.html]
Komórki macierzyste nie są “niezróżnicowane”. W przeciwnym razie wczesny ludzki embrion
(definicja) etap rozwoju poczętego życia, poprzedzony etapem zygoty. Embrion ludzki posiada w decydującym etapie zdolność do zagnieżdżenia się w ścianie macicy oraz do produkcji hormonu zatrzymującego cykl menstruacyjny kobiety. More nie mógłby wytwarzać nowych białek i enzymów, różnych komórek i zmieniać form – w tym różnicowania wczesnej ludzkiej blastocysty na dwie, a następnie trzy warstwy komórek. Na przykład jednokomórkowy zarodek zawiera informacje epigenetyczne od matki i ojca, a “blastomery dwukomórkowego ludzkiego EMBRYO już stają się spolaryzowane: mikrokosmki i aktywność endocytotyczna zanikają w miejscu kontaktu między komórkami i tworzą się wczesne połączenia komórkowe”. (O’Rahilly i Muller, str. 37) … “Pojawienie się blastocysty wskazuje na różnicowanie się w (1) trofoblast (lub trophektodermę), komórki położone obwodowo i (pod wpływem E-kadheryny) pierwszy utworzony nabłonek oraz (2) właściwe komórki embrionalne.” (O’Rahilly i Muller, str. 39). Oczywiście komórki wczesnego rozwijającego się zarodka muszą różnicować się od stadium 2-komórkowego, w przeciwnym razie nie zaszłyby żadne z charakterystycznych zmian, które zachodzą w zarodku w tym czasie. Rzeczywiście, to, że komórki wczesnego zarodka zmieniają się z “totipotencji” w “pluripotencję” oznacza różnicowanie per se.
Obecność wczesnego ludzkiego zarodka (od stadium 2-komórkowego do stadium blastocysty) można wykryć molekularnie za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy i “bibliotek” cDNA.
Prymitywna smuga zaczyna pojawiać się około 13 dnia i znika około 20-24 dnia po zapłodnieniu. “Bliźniaki” mogą mieć miejsce po tym czasie. A teologowie niepotrzebnie załamują ręce, próbując zrozumieć “dusze” w tym kontekście. To proste. Jeśli jest tam istota ludzka, jest tam obecna dusza. Jeśli ta istota ludzka podzieli się na identyczne bliźnięta, to kiedy drugi identyczny bliźniak zostanie ostatecznie uformowany, pojawi się nowa dusza dla tej nowej istoty ludzkiej.

Prosimy o poświęcenie czasu na przeczytanie poniższych bezpośrednich cytatów na temat rozmnażania się ludzi – koncentrując się tylko na zapłodnieniu poprzez implantację – zaczerpniętych z od dawna znanych, akceptowanych na całym świecie, dokładnych, obiektywnych faktów naukowych. Nie daj się dłużej oszukiwać naukowym i medycznym znachorom, którzy chcą cię ogłupić do tego stopnia, że nie będziesz już nawet znał historii reprodukcyjnej swojej lub swoich dzieci.

III. “Ciąża” rozpoczyna się w momencie zapłodnienia w jajowodzie kobiety, a nie 5-7 dni później w jej macicy podczas implantacji: Implantacja blastocysty, a nie jednokomórkowej “zapłodnionej komórki jajowej”

A. Podręczniki do embriologii człowieka (i z CARNEGIE STAGE ONE online):

— Bruce M. Carlson, Human Embryology and Developmental Biology (St. Louis, MO: Mosby, 1999):
Ciąża u człowieka zaczyna się od połączenia komórki jajowej i plemnika. (p. 3); …. w końcu zapłodniona komórka jajowa, teraz właściwie nazywana embrionem, musi przedostać się do macicy (str. 2) …
— William J. Larsen, Human Embryology (New York: Churchill Livingstone, 1997):
W tym tekście rozpoczynamy nasz opis rozwijającego się człowieka od formowania się i różnicowania męskich i żeńskich komórek płciowych lub gamet, które połączą się podczas zapłodnienia, aby zainicjować rozwój embrionalny nowej osoby. … Zapłodnienie ma miejsce w jajowodzie [nie w macicy]… w wyniku czego powstaje zygota zawierająca pojedyncze diploidalne jądro. Uważa się, że rozwój embrionalny rozpoczyna się w tym momencie. (str. 1)
— Keith Moore i T.V.N. Persaud, The Developing Human: The Developing Human: Clinically Oriented Embryology (6th ed. only) (Philadelphia: W.B. Saunders Company, 1998):
Human development is a continuous process that begins when an oocyte (ovum) from a female is fertilized by a sperm (or spermatozoon) from a male. (p. 2); … but the embryo begins to develop as soon as the oocyte is fertilized. (p. 2); … Rozwój człowieka rozpoczyna się od zapłodnienia, procesu, podczas którego męska gameta lub plemnik … łączy się z żeńską gametą lub komórką jajową … tworząc pojedynczą komórkę. Ta wysoce wyspecjalizowana, totipotencjalna komórka wyznacza początek każdego z nas jako unikalnej jednostki. (p. 18) … Zwykle miejscem zapłodnienia jest bańka jajowodu, jego najdłuższa i najszersza część. Jeśli komórka jajowa nie zostanie zapłodniona w tym miejscu, powoli przechodzi wzdłuż jajowodu do macicy, gdzie ulega degeneracji i resorpcji. Chociaż do zapłodnienia może dojść w innych częściach jajowodu, nie dochodzi do niego w macicy. … Rozwój człowieka rozpoczyna się w momencie zapłodnienia komórki jajowej. (str. 34)
— Keith L. Moore i T.V.N. Persaud, The Developing Human: The Developing Human: Clinically Oriented Embryology (6th ed. – use this edition only) (Philadelphia: W.B. Saunders Company, 1998), pp. 45, 58, 59, 532):
“Inhibition of Implantation”: Podawanie stosunkowo dużych dawek estrogenów (“pigułki po”) przez kilka dni, rozpoczynające się wkrótce po niezabezpieczonym stosunku płciowym, zwykle nie zapobiega zapłodnieniu, ale często zapobiega implantacji blastocysty. Dietylostilbestrol, podawany codziennie w dużych dawkach przez 5 do 6 dni, może również przyspieszyć przejście dzielącej się zygoty wzdłuż rurki macicy (Kalant i in., 1990). Normalnie endometrium przechodzi do fazy wydzielniczej cyklu miesiączkowego, gdy zygota tworzy się, przechodzi rozszczepienie i wchodzi do macicy. Duża ilość estrogenu zaburza normalną równowagę między estrogenem a progesteronem, która jest niezbędna do przygotowania endometrium do implantacji blastocysty. Podawanie hormonów po zapłodnieniu w celu zapobiegania implantacji blastocysty jest czasami stosowane w przypadkach napaści seksualnej lub nieszczelności prezerwatywy, ale leczenie to jest przeciwwskazane do rutynowego stosowania antykoncepcji. “Pigułka aborcyjna” RU486 również niszczy konceptus, przerywając implantację z powodu ingerencji w środowisko hormonalne implantującego się zarodka. … Pigułki antykoncepcyjne po stosunku (“pigułki rano po”) mogą być przepisywane w nagłych przypadkach (np. po wykorzystaniu seksualnym). Hormony jajnikowe (estrogeny) przyjmowane w dużych dawkach w ciągu 72 godzin po stosunku płciowym zwykle zapobiegają implantacji blastocysty, prawdopodobnie poprzez zmianę ruchliwości jajowodów, zakłócanie funkcji ciałka żółtego lub powodowanie nieprawidłowych zmian w endometrium. Hormony te zapobiegają implantacji, a nie zapłodnieniu. W związku z tym nie powinny być nazywane tabletkami antykoncepcyjnymi. Dochodzi do zapłodnienia, ale blastocysta nie ulega implantacji. Bardziej odpowiednie byłoby nazwanie ich “pigułkami antyimplantacyjnymi”. Ponieważ termin “aborcja” odnosi się do przedwczesnego przerwania ciąży, termin “aborcja” może być stosowany do takiego wczesnego przerwania ciąży”. (str. 532)
— Ronan O’Rahilly i Fabiola Muller, Human Embryology & Teratology, 3rd ed. (New York: Wiley-Liss, 2001):
Ludzkie oocyty i wczesne embriony (od 2-komórkowych do blastocyst) mogą być analizowane molekularnie za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy, a “biblioteki” cDNA skonstruowane jako źródło do badania wczesnej ekspresji genów. W ten sposób można określić czas pojawienia się określonych genów, a tym samym pomóc w badaniu wad wrodzonych i chorób dziedzicznych wynikających z mutacji tych genów. (str. 30) Chociaż życie jest procesem ciągłym, zapłodnienie … jest punktem krytycznym, ponieważ w zwykłych okolicznościach nowy, genetycznie odrębny organizm ludzki powstaje, gdy chromosomy męskiego i żeńskiego przedjądrza łączą się w komórce jajowej. … Podczas właściwego okresu embrionalnego kamienie milowe obejmują zapłodnienie, aktywację zarodka z komórek pozazarodkowych, implantację oraz pojawienie się prymitywnej smugi i dwustronnej symetrii. … Zapłodnienie to procesja zdarzeń, która rozpoczyna się, gdy plemnik wchodzi w kontakt z wtórną komórką jajową lub jej inwestycjami, a kończy się mieszaniem się chromosomów matczynych i ojcowskich w metafazie pierwszego podziału mitotycznego zygoty. … Zapłodnienie odbywa się normalnie w bańce (bocznym końcu) jajowodu macicy. (str. 31)
— O’Rahilly i Muller (2001) – Tabela 8-1 Główne cechy stanów rozwojowych:
Etap 1 – Obejmuje penetrację oocytu, ootidu i zygoty; pojawiają się przedjądrza. (str. 89) W związku z tym penetrowana komórka jajowa i ootyd (przed syngamią) są scharakteryzowane jako już istniejący ludzki embrion
(definicja) etap rozwoju poczętego życia, poprzedzony etapem zygoty. Embrion ludzki posiada w decydującym etapie zdolność do zagnieżdżenia się w ścianie macicy oraz do produkcji hormonu zatrzymującego cykl menstruacyjny kobiety. More na etapie 1 rozwoju.
— Carnegie Stages of Early Human Embryonic Development, STAGE 1 (sub-stages a, b, and c):
http://www.medicalmuseum.mil/assets/documents/collections/hdac/stage01.pdf “Życie embrionalne rozpoczyna się wraz z zapłodnieniem, a zatem początek tego procesu można uznać za punkt wyjścia etapu 1. Pomimo niewielkich rozmiarów i wagi organizmu w momencie zapłodnienia, embrion
(definicja) etap rozwoju poczętego życia, poprzedzony etapem zygoty. Embrion ludzki posiada w decydującym etapie zdolność do zagnieżdżenia się w ścianie macicy oraz do produkcji hormonu zatrzymującego cykl menstruacyjny kobiety. More jest “schon ein individual-spezifischer Mensch” [zdecydowanie i konkretnie osobą ludzką] (Blechschmidt, 1972). … Zapłodnienie jest procesem zdarzeń, który rozpoczyna się, gdy plemnik wchodzi w kontakt z komórką jajową lub jej inwestycjami, a kończy się mieszaniem się chromosomów matczynych i ojcowskich w metafazie pierwszego podziału mitotycznego zygoty (Brackett i in., 1972). … Zapłodnienie, które odbywa się normalnie w bańce jajowodu macicy, tj, jajowodzie – nie macicy], obejmuje (a) kontakt plemnika z zona pellucida komórki jajowej, penetrację jednego lub więcej plemników przez zona pellucida i ooplazmę, obrzęk główki plemnika i ekstruzję drugiego ciałka polarnego, (b) tworzenie męskiego i żeńskiego przedjądrza oraz (c) początek pierwszego podziału mitotycznego lub rozszczepienia zygoty. … Trzy fazy (a, b i c), o których mowa powyżej, zostaną tutaj włączone do etapu 1, którego charakterystyczną cechą jest jednokomórkowość. … Termin “komórka jajowa”, który został użyty w odniesieniu do tak różnych struktur, jak komórka jajowa i 3-tygodniowy zarodek, nie ma przydatności naukowej i nie jest tutaj używany. W rzeczywistości, ściśle rzecz biorąc, “istnienie komórki jajowej … jest niemożliwe (Franchi, 1970)”.

IV: Tekst O’Rahilly — Rozdziały dotyczące etapów od 1 (zapłodnienie) do 6 (w tym “implantacja”).

Ronan O’Rahilly and Fabiola Muller, Human Embryology & Teratology, 3rd ed. (New York: Wiley-Liss, 2001):

Rozdział 3: Gametogeneza, owulacja i zapłodnienie [Etap 1]

Ludzkie oocyty i wczesne zarodki (od 2-komórkowych do blastocyst) mogą być analizowane molekularnie za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy, a “biblioteki” cDNA skonstruowane jako źródło do badania wczesnej ekspresji genów. W ten sposób można określić czas pojawienia się określonych genów, a tym samym pomóc w badaniu wad wrodzonych i chorób dziedzicznych wynikających z mutacji tych genów. (str. 30) Chociaż życie jest procesem ciągłym, zapłodnienie … jest krytycznym punktem zwrotnym, ponieważ w zwykłych okolicznościach nowy, genetycznie odrębny organizm ludzki powstaje, gdy chromosomy męskiego i żeńskiego przedjądrza łączą się w komórce jajowej. … Podczas właściwego okresu embrionalnego kamienie milowe obejmują zapłodnienie, aktywację zarodka z komórek pozazarodkowych, implantację oraz pojawienie się prymitywnej smugi i dwustronnej symetrii. … Zapłodnienie to procesja zdarzeń, która rozpoczyna się, gdy plemnik wchodzi w kontakt z wtórną komórką jajową lub jej inwestycjami, a kończy się mieszaniem się chromosomów matczynych i ojcowskich w metafazie pierwszego podziału mitotycznego zygoty. … Zapłodnienie odbywa się normalnie w bańce (bocznym końcu) błony śluzowej macicy. (str. 31)

Rozdział 4: Tydzień 1 (etapy 2-4): Morula; (wolna) Blastocysta

W pierwszym tygodniu EMBRYO staje się stałą masą komórek, a następnie uzyskuje jamę, w której jest znany jako blastocysta. (str. 37)

Około 2-3 dni (Etap 2) (str. 37-38)

Rozszczepiające się EMBRYO przemieszcza się wzdłuż rurki macicy pod wpływem skurczów rurki i ruchu rzęsek. Podziały mitotyczne zachodzą w tempie około jednego na dzień, więc liczba komórek (zwanych blastomerami) wzrasta, chociaż całkowita objętość protoplazmatyczna początkowo nie. Blastomery 2-komórkowego ludzkiego EMBRYO już stają się spolaryzowane: mikrokosmki i aktywność endocytotyczna zanikają tam, gdzie dochodzi do kontaktu między komórkami i tworzą się wczesne połączenia komórkowe (J. Tesarik).
Jest prawdopodobne, że znaczna liczba ludzkich embrionów staje się nienormalna podczas pierwszego podziału rozszczepienia, na co wskazuje obecność wielojądrowych blastomerów. Chociaż może to skutkować spontaniczną aborcją, w innych przypadkach obecność jednego normalnego blastomeru może wystarczyć do prawidłowego rozwoju. Postępująca utrata chromosomalnie nieprawidłowych zarodków występuje przed implantacją.
Biopsja zarodka może być wykonana poprzez usunięcie jednej komórki z 4-komórkowego lub dwóch komórek z 8-komórkowego zarodka. Nie wydaje się to zmniejszać zdolności rozwojowych pozostałych komórek. …
EMBRYO wchodzi do jamy macicy po około pół tygodnia, kiedy prawdopodobnie obecnych jest co najmniej 8-12 komórek, a endometrium jest we wczesnej fazie wydzielniczej. Uważa się, że każda komórka (blastomer) jest nadal totipotencjalna (zdolna, po izolacji, do utworzenia kompletnego zarodka), a oddzielenie tych wczesnych komórek odpowiada za jedną trzecią przypadków bliźniąt jednojajowych.
Wygodny termin morula może być używany w odniesieniu do zarodków, gdy obecnych jest około tuzina lub więcej komórek i do momentu pojawienia się jamy blastocystycznej. Termin ten nie jest idealny, ponieważ był pierwotnie używany w odniesieniu do płazów, u których daje początek TYLKO TKANCE EMBRIONICZNEJ, a nie, jak u ssaków, zarówno strukturom EMBRIONICZNYM, jak i NIEEMBRIONICZNYM (np,chorion, amnion).

The Embryonic Genome (str. 38-39)

Początkowy rozwój zachodzi niezależnie od genomu embrionalnego i jest pod kontrolą genetyczną pochodzącą z oocytu, która jest wywierana przez cząsteczki RNA syntetyzowane podczas wzrostu i dojrzewania oocytu. Istnieją jednak pewne oznaki, że zygota już syntetyzuje RNA. Nawet 2-komórkowy zarodek wykazuje ultrastrukturalne oznaki (modyfikacje błony komórkowej) regionalizacji na powierzchni blastomerów, najwyraźniej pod kontrolą wiadomości zakodowanej przez oocyt (być może poprzez białka cytoszkieletu). Transkrypcja ludzkich genów embrionalnych jest aktywowana spoza jąderka przez co najmniej 4-komórkowy zarodek, ale poziom syntezy RNA jest niski. Jednak w 8-komórkowym zarodku niektóre blastomery ulegają ogólnemu wzrostowi aktywności transkrypcyjnej, zarówno zewnątrzjądrowej, jak i jąderkowej, tak że do tego czasu ludzkie geny embrionalne i już obecna genetyczna unikalność zarodka są wyrażane w fenotypie. …
Komórki różnicują się poprzez wyłączenie dużych części ich genomu. Przyszłe komórki somatyczne tracą w ten sposób swoją totipotencję i są podatne na starzenie się, podczas gdy komórki zarodkowe odzyskują swoją toipotencję po mejozie i zapłodnieniu (R. F. Rosenberger).

Około 4-5 dni (Etap 3) [wolna blastocysta] (str. 39-40)

Gdy tylko można wykryć jamę (za pomocą mikroskopii świetlnej) w masie komórkowej moruli, organizm określa się mianem blastocysty. Dzieje się tak, gdy obecnych jest około 16-32 komórek. Zarodek ma około 4 dni i nie jest jeszcze przytwierdzony do błony śluzowej macicy.
Pojawienie się blastocysty wskazuje na różnicowanie się w (1) trofoblast (lub trophektodermę), komórki położone obwodowo i (pod wpływem E-kadheryny) pierwszy utworzony nabłonek oraz (2) właściwe komórki embrionalne. Te ostatnie, początkowo nieliczne, tworzą wewnętrzną masę komórkową (ICM). Trofoblast w przyszłym miejscu przyczepu jest czasami określany jako polarny, a pozostałe nazywane są muralnymi. Komórki ICM są początkowo uważane za totipotencjalne. Dają one bezpośredni początek różnym liniom embrionalnych komórek macierzystych. …
Duplikacja wewnętrznej masy komórkowej jest prawdopodobnie podstawą większości przypadków bliźniąt jednojajowych i możliwe jest, że takie podziały powstają podczas “wykluwania się” z zona pellucida.
Jama blastocysty jest jamą blastocystyczną i należy podkreślić, że jama blastocysty ssaków nie jest blastokoelem, który jest inną cechą występującą u płazów i ptaków. … Komórki trofoblastyczne i komórki wewnętrznej masy komórkowej są połączone desmosomami, połączeniami szczelinowymi i połączeniami ścisłymi …
Termin “wyklucie” odnosi się do ucieczki blastocysty z zona pellucida. Zona staje się grubsza, blastocysta naprzemiennie rozszerza się i kurczy, a następnie przeciska przez otwór, który pojawia się w wyniku trawienia w zonie. Dzieje się to po około 6 dniach, gdy blastocysta składa się ze stu lub więcej komórek. Po “wykluciu” zarodek może swobodnie zwiększać swoją masę i wydziela hCG. …

Około 6 dnia (Etap 4) [implantacja blastocysty] (str. 40-41)

Blastocysta zaczyna teraz przyczepiać się do wyściółki macicy (endometrium)m i jest to uważane za początek implantacji. …
Ściana macicy, w której implantuje się zarodek, składa się z trzech warstw: endometrium (błona śluzowa), myometrium (płaszcz mięśniowy) i perimetrium (powłoka otrzewnowa). Najważniejszą z nich w momencie implantacji jest endometrium, które znajduje się w fazie wydzielniczej; tj. zawiera aktywne gruczoły, duże ilości składników odżywczych i zwinięte tętnice. Jeśli dojdzie do implantacji, endometrium jest chronione przez aktywność ciałka żółtego (które produkuje progesteron); jeśli implantacja nie nastąpi, endometrium jest usuwane pod koniec cyklu macicy (miesiączka).
…. Niepowodzenie implantacji może wynikać z odrzucenia antygenowego zarodka przez matczyny układ odpornościowy.

Rozdział 5: Tygodnie 1 – 2½ (Etapy 5 i 6): Implantacja; Primitywna smuga; Bliźniaczenie.

Drugi tydzień charakteryzuje się implantacją. Trofoblast, który początkowo jest stały, wkrótce wykazuje luki i zaczynają pojawiać się kosmki kosmówki. Rozwija się jama owodni i pęcherzyk pępowinowy (woreczek żółtkowy). Niektóre grzbietowo położone komórki tarczy zarodkowej przemieszczają się w kierunku brzusznym (do wnętrza zarodka) za pomocą prymitywnej smugi, która również manifestuje dwustronną symetrię zarodka. Ludzka gondadotropina kosmówkowa (hCG) może być wykrywalna już w 8. dniu życia. Implantacja wyzwala syntezę hCG przez konceptus, a hormon można wykryć najpierw we krwi matki, a w ciągu kilku dni w moczu. Jest to podstawa wczesnej diagnostyki ciąży.
Od momentu implantacji, czynniki wzrostu, z których niektóre są wytwarzane przez sam zarodek, są niezbędne do wzrostu. Peptydy znane jako insulinopodobne czynniki wzrostu są ważne dla mitozy i różnicowania u ludzi w pierwszym trymestrze ciąży. (str. 43)

Około 7-12 dnia (etap 5) (str. 43-44)

… Trofoblast zróżnicował się na dwie główne odmiany: cytotrofoblast, bliżej tarczy zarodkowej i syncytiotrofoblast, który pochodzi od cytotrofoblastu i znajduje się bardziej peryferyjnie. …
Jama owodniowa pojawia się prawdopodobnie wewnątrz wewnętrznej masy komórkowej, być może w wyniku przegrupowania komórek epiblastycznych. Jama owodni jest ograniczona przez epiblast i, grzbietowo, przez warstwę ektodermy owodniowej. Owodnia, podobnie jak kosmówka, jest jednym z rozwojowych przydatków. Na brzusznej stronie krążka embrionalnego rozrasta się pozazarodkowa endoderma, otaczając jamę zwaną pierwotnym pęcherzykiem pępowinowym (lub woreczkiem żółtkowym). Krążek embrionalny jest nadal dwuwarstwowy, składa się z epiblastu i endodermy, przy czym ta ostatnia prawdopodobnie pochodzi z epiblastu.

Implantacja (str. 44-45)

Implantacja jest procesem, który prowadzi do powstania wyspecjalizowanego, intymnego kontaktu komórkowego między trofoblastem a endometrium (lub inną tkanką w przypadku implantacji ektopowej). Poczęcie opuszcza światło macicy i zostaje osadzone w błonie śluzowej macicy. Implantacja obejmuje rozpuszczenie zona pellucida i adhezję między zewnętrzną powierzchnią błony komórkowej trofoblastu a komórkami endometrium. Później komórki trofoblastyczne penetrują nabłonek macicy i jego przylegającą błonę podstawną, a tym samym wchodzą do zrębu; ostatecznie dochodzi do wielu interakcji między trofoblastem a komórkami macicy, a także z macierzą zewnątrzkomórkową, tak że blastocysta w całości znajduje się w wyściółce macicy. Płytkowy czynnik wzrostu, fibronektyna i naskórkowy czynnik wzrostu są ważne w procesie implantacji. Omawiając implantację, penetracja trofoblastyczna jest lepsza niż koncepcja “inwazji” trofoblastycznej, termin lepiej zarezerwowany dla procesów rakowych.
Implantacja rozpoczyna się od adhezji (interakcji między komórkami) między trofoblastem a nabłonkiem macicy chłonnego endometrium (Thie i in., 1997, 1998). Implantacja jest bardzo nietypowa, ponieważ (1) przypomina inwazję nowotworów złośliwych, (2) obejmuje tolerancję antygenowo różnych komórek (“przeszczep” trofoblastu) przez endometrium (“gospodarza”) oraz (3) rozpoczyna się paradoksalnym połączeniem trofoblastu i endometrium przez ich wierzchołkowe błony komórkowe (Denker, 1993, 1994), podczas gdy zwykle wierzchołkowo położona błona komórkowa nabłonka nie jest adhezyjna, w przeciwieństwie do błony położonej u podstawy i z boku. Innymi słowy, trofoblast nabiera pewnych cech mezenchymalnych.
Implantacja blastocysty rozpoczyna się podczas fazy wydzielniczej (progestacyjnej) cyklu macicznego. Endometrium jest warunkowane głównie przez estradiol, ale zmiany wydzielnicze zależą od progesteronu, który blokuje dalszą menstruację. Uważa się, że blastocysta może przyczepić się do nabłonka macicy tylko podczas ograniczonej fazy receptywnej (około 4 dni, dni 20-24 cyklu), która jest kontrolowana przez hormony steroidowe jajników. Okres, w którym endometrium jest podatne na implantację, jest czasami określany jako “okno implantacyjne”. W tym czasie nabłonek macicy częściowo traci swój nabłonkowy charakter biegunowości wierzchołkowo-podstawnej, przekształcając się z fenotypu spolaryzowanego w niespolaryzowany, co jest niezbędne dla adhezji wierzchołkowej (Thie i Denker, 1997). Uważa się, że imprinting genomowy (tj. ekspresja genów oparta na gametach pochodzenia) jest ważny dla implantacji, a geny ulegające ekspresji ojcowskiej są powiązane z proliferacją łożyska.

Decidua (s. 45)

Gdy tylko blastocysta zacznie penetrować nabłonek macicy, endometrium określa się mianem decidua (łac. odpadanie: błona śluzowa zrzucana po porodzie). Decidualizacja (reakcja decidualna) to seria zmian endometrium, które zachodzą w odpowiedzi na blastocystę. Decydualizacja, która zachodzi pod wpływem progesteronu, rozpoczyna się późno w fazie lutealnej i trwa kilka dni. Charakteryzuje się powiększeniem komórek zrębu endometrium, które gromadzą glikogen i na przekroju stają się nabłonkowe. Zmiany te wskazują na zwiększoną aktywność syntetyczną i wydzielniczą. Chociaż implantacja rozpoczyna się w endometrium, które nie jest jeszcze zdziesiątkowane, fibroblasty zrębu wkrótce stają się duże i wielokątne oraz zawierają dużo glikogenu i lipidów. Są one wówczas znane jako komórki decidual. Komórki te produkują prolaktynę i zawierają insulinopodobny czynnik wzrostu. Duże ziarniste leukocyty również znajdują się w decidua. Powierzchowny obszar endometrium, który ulega decidualizacji to warstwa zwarta (stratum compactum), podczas gdy głębszy obszar rozszerzonych gruczołów i skąpego zrębu to warstwa gąbczasta (stratum spongiosum).

Prymitywna smuga (str. 48)

Prymitywna smuga prawdopodobnie pojawia się między 12 a 17 dniem. Uważa się, że smuga jest wynikiem interakcji między endodermą a pluripotencjalnym epiblastem. Pozostałe komórki epiblastyczne na grzbietowej stronie zarodka stanowią embrionalną ektodermę. Prymitywna smuga jest środkiem wejścia, przez który komórki wnikają, proliferują i migrują, tworząc embrionalną mezodermę i endodermę … Gdy zarodek wydłuża się, prymitywna smuga cofa się [znika] wzdłuż rostrocaudalnego apiksu i pozostawia za sobą ślad komórkowy, który tworzy notochord. Caudally it becomes replaced by the caudal eminence.

V: Etapy Carnegie wczesnego rozwoju embrionalnego człowieka: Etapy 1-6 Online.

A. National Museum of Health and Medicine, Developmental Anatomy Center:

Adresy URL dla 23 etapów rozwoju ludzkiego embrionu:
http://www.medicalmuseum.mil/index.cfm?p=collections.hdac.anatomy.index

Wykres 23 etapów:
http://www.medicalmuseum.mil/assets/documents/collections/hdac/developmental_stages_in_human_embryoes.pdf

Etap 1 (a, b, i c):

Około 0,1-0,15 mm średnicy

Około 1 dzień po owulacji

Cecha charakterystyczna: jednokomórkowość. http://www.medicalmuseum.mil/assets/documents/collections/hdac/stage01.pdf

“Życie embrionalne rozpoczyna się wraz z zapłodnieniem, a zatem początek tego procesu można uznać za punkt początkowy stadium.

1. Pomimo niewielkich rozmiarów i wagi organizmu w momencie zapłodnienia, embrion

jest “schon ein individual-spezifischer Mensch” [zdecydowanie i konkretnie osobą ludzką] (Blechschmidt, 1972). … Zapłodnienie jest procesem zdarzeń, który rozpoczyna się, gdy plemnik wchodzi w kontakt z komórką jajową lub jej inwestycjami, a kończy się mieszaniem się chromosomów matczynych i ojcowskich w metafazie pierwszego podziału mitotycznego zygoty (Brackett i in., 1972). … Zapłodnienie, które odbywa się normalnie w bańce jajowodu macicy (tj, jajowodzie – nie macicy], obejmuje (a) kontakt plemnika z zona pellucida komórki jajowej, penetrację jednego lub więcej plemników przez zona pellucida i ooplazmę, obrzęk główki plemnika i ekstruzję drugiego ciałka polarnego, (b) tworzenie męskiego i żeńskiego przedjądrza oraz (c) początek pierwszego podziału mitotycznego lub rozszczepienia zygoty. … Trzy fazy (a, b i c), o których mowa powyżej, zostaną tutaj włączone do etapu 1, którego charakterystyczną cechą jest jednokomórkowość. … Termin “komórka jajowa”, który został użyty w odniesieniu do tak różnych struktur, jak komórka jajowa i 3-tygodniowy zarodek, nie ma przydatności naukowej i nie jest tutaj używany. W rzeczywistości, ściśle rzecz biorąc, “istnienie komórki jajowej … jest niemożliwe (Franchi, 1970). Termin “jajko” jest najlepiej zarezerwowany dla obiektu odżywczego często spotykanego na stole śniadaniowym. … Fuzja przedjądrowa nie występuje. Zamiast tego, dwie otoczki przedjądrowe rozpadają się (“pęcherzykowanie otoczki po apozycji”, Szabo i O’Day, 1983), a dwie grupy chromosomów poruszają się razem i zajmują pozycje na pierwszym wrzecionie rozszczepiającym. Tak więc zygota nie posiada jądra.

Etap drugi:

Około 0,1-0,2 mm średnicy

Około 1½ -3 dni po owulacji

Cecha charakterystyczna: więcej niż 1 komórka, ale brak jamy blastocystycznej widocznej w mikroskopie świetlnym http://www.medicalmuseum.mil/assets/documents/collections/hdac/stage02.pdf Etap 2 obejmuje okazy od 2 komórek do pojawienia się jamy blastocystycznej (lub segmentacji). Bardziej zaawansowane przykłady (od około 12 komórek) stadium 2 są często nazywane morulami (L., morus, morwa). Termin morula nie jest jednak historycznie odpowiedni dla ssaków, ponieważ morula płazów daje początek tylko tkankom embrionalnym, podczas gdy u ssaków struktury nieembrionalne (takie jak kosmówka i owodnia) również pochodzą z początkowej masy komórek. … In vitro, 2 komórki można znaleźć po 1½ dnia, 4 komórki po 2 dniach i 8 komórek po około 2½ dniach. … Organizm przemieszcza się wzdłuż błony śluzowej macicy w sposób nie do końca poznany (Adams, 1960). Opuszcza jajowód i dostaje się do jamy macicy w trzecim lub czwartym dniu po owulacji, kiedy prawdopodobnie obecnych jest 8-12 komórek, a endometrium znajduje się we wczesnej fazie wydzielniczej. … Eksperymentalnie wykazano, że blastomer wyizolowany z 2-komórkowego organizmu ssaka jest zdolny do utworzenia kompletnego zarodka. Uważa się, że rozdzielenie wczesnych blastomerów odpowiada za około jedną trzecią wszystkich przypadków bliźniąt jednojajowych u ludzi (Corner, 1955). … Istnieją jednak powody, by sądzić, że blastomery nie są zdeterminowane na bardzo wczesnym etapie rozwoju. Na przykład, eksperymentalnie wykazano u myszy, że zdolność do przekształcania się w komórki trofoblastyczne jest nieodłączną cechą wszystkich blastomerów pierwszych dwóch stadiów, Do 16 komórek, żaden z blastomerów nie jest jeszcze zdeterminowany, aby dać początek komórkom masy wewnętrznej. Być może głównym czynnikiem odpowiedzialnym za określenie jednej z dwóch alternatywnych dróg różnicowania (trofoblast lub wewnętrzna masa komórkowa) jest po prostu pozycja (obwodowa lub wewnętrzna), którą zajmuje dana komórka. Zgodnie z hipotezą “wewnątrz / na zewnątrz”, różnice mikrośrodowiskowe wpływają na determinację blastomerów (od 8 do 16 komórek u myszy), tak że te na zewnątrz stają się bardziej skłonne do tworzenia trofoblastu (z bardziej ograniczonym potencjałem), podczas gdy te otoczone innymi komórkami stają się bardziej skłonne do tworzenia wewnętrznej masy komórkowej. …
Ponadto u myszy możliwe było połączenie dwóch 16-komórkowych organizmów i uzyskanie z nich jednej gigantycznej, ale poza tym całkowicie normalnej blastocysty. Fuzja organizmów myszy z blisko 32 komórkami każdy również doprowadziła do powstania pojedynczej blastocysty.

Etap trzeci: wolna blastocysta

Około 0,1-0,2 mm średnicy

Około 4 dni po owulacji

Cecha charakterystyczna: wolna blastocysta http://www.medicalmuseum.mil/assets/documents/collections/hdac/stage03.pdf

Etap trzeci składa się z wolnej (tj. niepołączonej) blastocysty, terminu używanego, gdy tylko wnęka (blastocystyczna lub segmentacyjna) może zostać rozpoznana pod mikroskopem świetlnym. … Blastocysta jest pustą masą komórek od początkowego pojawienia się jamy (etap 3) do bezpośrednio przed zakończeniem implantacji na kolejnym etapie. Jama blastocysty, pod mikroskopem świetlnym, zaczyna się od koalescencji przestrzeni międzykomórkowych, gdy organizm uzyska około 32 komórek. W badaniach in vitro u niektórych ludzkich zarodków wnęka powstała w 16-20 komórkach (Edwards, 1972). … Uważa się, że zarodki w stadium 3 mają około 4 dni. Zarodki in vitro w stadium 1 zostały zarejestrowane po 9-32 godzinach od zapłodnienia; w stadium 2 po 22-40 godzinach (2 komórki), 32-45 godzinach (4 komórki) i 48 godzinach (8 komórek); w stadium 3 po 100 godzinach, a po 140-160 godzinach wydostają się z zona pellucida, w którym to czasie wykazują różnicowanie w trofoblast, epiblast i hipoblast (Mohr i Trounson, 1984). … W miarę rozwoju blastocysta ulega rozszerzeniom i skurczom. Gdy jest skurczona, u myszy można zaobserwować “pseudomorulę” składającą się z około 100 komórek. … Duplikacja wewnętrznej masy komórkowej prawdopodobnie odpowiada za większość przypadków bliźniąt jednojajowych (Corner, 1955; Bulmer, 1970).

Etap czwarty: dołączająca blastocysta

Prawdopodobnie około 0,1-0,2 mm średnicy

Około 5-6 dni po owulacji

Cecha charakterystyczna: dołączająca blastocysta http://www.medicalmuseum.mil/assets/documents/collections/hdac/stage04.pdf

Etap 4, początek implantacji, jest zarezerwowany dla dołączającej blastocysty, która prawdopodobnie ma 5-6 dni…. Implantacja to specyficzny proces, który prowadzi do powstania wyspecjalizowanego, intymnego kontaktu komórkowego między trofoblastem a endometrium lub inną tkanką w przypadku implantacji ektopowej (Denker, 1983).
Implantacja jest wysoce skomplikowanym i niezrozumiałym zjawiskiem, “w którym konceptus jest transportowany do miejsca przyłączenia, utrzymywany tam, odpowiednio zorientowany, a następnie przyłączany przez adhezję, penetrację trofoblastu, rozprzestrzenianie się, proliferację, otoczenie naczyń i inne zmiany łożyska, zarówno części koncepcyjnej, jak i matczynej” (Boving, 1963). W tym szerokim znaczeniu implantacja obejmuje co najmniej etapy 4 i 5.
Implantacja obejmuje zatem (1) rozpuszczenie zona pellucida oraz kontakt i przyczepienie (adhezję) między blastocystą a endometrium, (2) penetrację i (3) migrację blastocysty przez endometrium. … Implantacja u człowieka (ale nie u makaka) ma charakter śródmiąższowy: tj. blastocysta znajduje się całkowicie w substancji endometrium. U człowieka (podobnie jak u makaka) implantacja zachodzi w obrzękniętym endometrium. Innymi słowy, decidualizacja ma miejsce pod koniec implantacji. … Organizm ssaków w stadium 2 i wczesna blastocysta są otoczone nienaruszoną zona pellucida, która zanika na początku implantacji. W związku z tym implantacja “rozpoczyna się, gdy zona pellucida zostaje utracona, a trofoblast pozostaje w kontakcie z nabłonkiem macicy na całym obwodzie” (Young, Whicher i Potts, 1968). … Miejsce implantacji zostało zbadane za pomocą mikroskopii elektronowej u kilku ssaków, takich jak mysz.
Błony komórkowe trofoblastu i nabłonka macicy stają się ściśle powiązane, a duże inkluzje cytoplazmatyczne znajdują się w komórkach trofoblastycznych. Zmiany ultrastrukturalne zachodzące podczas implantacji sugerują, że może istnieć wysoki stopień przepuszczalności między komórkami matki i zarodka. Ponadto może dochodzić do wymiany materiału komórkowego między macicą a zarodkiem. Po rozpuszczeniu zona pellucida, błony powierzchniowe trofoblastu i nabłonka macicy są oddzielone bardzo wąską przerwą (u myszy). Ta pierwsza morfologiczna oznaka implantacji może być wykryta jedynie za pomocą mikroskopii elektronowej.

Etap piąty: [zarodek nadal implantuje]

Cechy charakterystyczne: implantacja, ale przedwczesna; stały trofoblast w 5a;
trofoblastyczne luki, grudki cytotrofoblastyczne i pierwotny pęcherzyk pępowinowy w 5b; lakunarny krąg naczyniowy i niektóre grzebienie mezoblastyczne w grudkach cytotrofoblastycznych w 5c http://www.medicalmuseum.mil/assets/documents/collections/hdac/stage05.pdf Etap 5 obejmuje zarodki, które są implantowane w różnym stopniu, ale są przedwczesne, tj, które nie wykazują jeszcze wyraźnych kosmków kosmówkowych. Uważa się, że takie zarodki mają 7-12 dni. … Implantacja, która rozpoczęła się w stadium 4, jest charakterystyczną cechą stadium 5. Należy docenić, że zarówno tkanki matczyne, jak i zarodkowe są zaangażowane w złożony proces implantacji: “w normalnym procesie wzajemnie się wspierają i żadna z nich nie może być uważana za głównie odpowiedzialną” (Boyd i Hamilton, 1970). … Jama owodniowa znajduje się w stadium 5. Jeśli duplikacja zarodka nastąpi po zróżnicowaniu owodni, powstałe bliźnięta jednojajowe powinny być jednojajowe i jednoowodniowe (ryc. 5-2). Oszacowano, że częstotliwość występowania bliźniąt jednojajowych wśród bliźniąt jednojajowych wynosi około 4% (Bulmer, 1970). Mniej więcej raz na 400 ciąż bliźniaczych jednojajowych, duplikacja jest niekompletna i powstają połączone (“syjamskie”) bliźnięta (np. drugi okaz Shaw, 1932).

Etap szósty

Około 0,2 mm wielkości Około 13 dni poowulacyjnych Cechy charakterystyczne: kosmki kosmówki i wtórny pęcherzyk pępowinowy w 6a; prymitywna smuga w 6b http://www.medicalmuseum.mil/assets/documents/collections/hdac/stage06.pdf U człowieka prymitywna smuga pojawia się jako pierwsza podczas etapu 6. …. Chociaż może być możliwe, przynajmniej w niektórych przypadkach, ustalenie osi rostrocaudalnej zarodka w stadiach 5c i 6a, jednoznaczna manifestacja czeka na początkowe pojawienie się prymitywnej smugi w stadium 6b (O’Rahilly, 1970). Wraz z ustanowieniem dwustronnej symetrii, krążek embrionalny, oprócz powierzchni grzbietowej i brzusznej, ma teraz końce rostralne i ogonowe oraz prawą i lewą stronę.

Etap jedenasty

Około 2,5-4,5 mm Około 24 ± 1 dni po owulacji

Cecha charakterystyczna: 13-20 par somitów Prymitywna smuga. Wyniosłość ogonowa, która leży pomiędzy błoną kloakalną a miejscem kanału nerwowego, reprezentuje region dawnej prymitywnej smugi. http://www.medicalmuseum.mil/assets/documents/collections/hdac/stage11.pdf

B. Louisiana State University Health Science Center (LSUHSC); The Virtual Human Embryo

Dr. Raymond Gasser; http://www.ehd.org/virtual-human-embryo/about.php?stage=1

VI. “Regulacja”

– Bruce Carlson, Human Embryology & Developmental Biology (St. Louis, MO: Mosby, 1999) (wyd. 2) Wczesna embriogeneza ssaków jest uważana za proces wysoce regulacyjny. Regulacja to zdolność zarodka lub organu pierwotnego do wytworzenia normalnej struktury, jeśli części zostały usunięte lub dodane. Na poziomie komórkowym oznacza to, że losy komórek w systemie regulacyjnym nie są nieodwracalnie ustalone i że komórki mogą nadal reagować na sygnały środowiskowe. Ponieważ przypisanie blastomerów do różnych linii komórkowych jest jedną z głównych cech rozwoju ssaków, identyfikacja czynników środowiskowych, które są zaangażowane, jest ważna. (str. 44-49); … Spośród technik eksperymentalnych stosowanych do wykazania właściwości regulacyjnych wczesnych zarodków, najprostszą jest oddzielenie blastomerów wczesnych zarodków w fazie rozszczepienia i określenie, czy każdy z nich może dać początek całemu zarodkowi. Metoda ta została wykorzystana do wykazania, że pojedyncze blastomery z dwu-, a czasem czterokomórkowych zarodków mogą tworzyć normalne zarodki, … (s. 44); …. Eksperymenty mapowania losów są ważne w embriologii, ponieważ pozwalają na śledzenie ścieżek, wzdłuż których dana komórka może się różnicować. Eksperymenty mapowania losów, które obejmują różne izozymy enzymu izomerazy fosforanu glukozy, wykazały, że wszystkie blastomery ośmiokomórkowego zarodka myszy pozostają totipotencjalne; to znaczy zachowują zdolność do tworzenia dowolnego typu komórek w organizmie. Nawet na 16-komórkowym etapie rozszczepienia, niektóre blastomery są zdolne do wytwarzania komórek potomnych, które znajdują się zarówno w wewnętrznej masie komórkowej, jak i w linii trofoblastycznej. (p. 45); … Innym sposobem wykazania właściwości regulacyjnych wczesnych zarodków ssaków jest rozdzielenie zarodków myszy na oddzielne blastomery, a następnie połączenie blastomerów dwóch lub trzech zarodków. Połączone blastomery wkrótce łączą się i reorganizują, aby stać się pojedynczym dużym zarodkiem, który następnie staje się normalnie wyglądającą myszą tetraparentalną lub heksaparentalną. Dzięki różnym technikom tworzenia zarodków chimerycznych możliwe jest nawet łączenie blastomerów w celu wytworzenia chimer międzygatunkowych (np. owca-koza). (p. 45); … Związek między położeniem blastomerów a ich ostatecznym losem rozwojowym został włączony do hipotezy inside-outside. Zewnętrzne blastomery ostatecznie różnicują się w trofoblast, podczas gdy wewnętrzne blastomery tworzą wewnętrzną masę komórkową, z której powstaje ciało zarodka. Chociaż hipoteza ta została poparta różnymi eksperymentami, mechanizmy, dzięki którym blastomery rozpoznają swoje pozycje, a następnie odpowiednio się różnicują, pozostały nieuchwytne i nadal są słabo poznane. Jeśli oznaczone blastomery z zdezagregowanych zarodków zostaną umieszczone na zewnątrz innego wczesnego zarodka, zazwyczaj przyczyniają się do tworzenia trofoblastu. I odwrotnie, jeśli te same oznaczone komórki zostaną wprowadzone do wnętrza zarodka gospodarza, uczestniczą w tworzeniu wewnętrznej masy komórkowej. Komórki zewnętrzne we wczesnym zarodku ssaków są połączone połączeniami ścisłymi i szczelinowymi … Eksperymenty tego typu pokazują, że potencjał rozwojowy lub moc (typy komórek, które może utworzyć komórka prekursorowa) wielu komórek jest większa niż ich normalny los rozwojowy (typy komórek, które normalnie tworzy komórka prekursorowa). (p. 45); … Klasyczne strategie badania właściwości rozwojowych zarodków to (1) usunięcie części i określenie sposobu, w jaki pozostała część zarodka kompensuje utratę (takie eksperymenty nazywane są eksperymentami delecji) oraz (2) dodanie części i określenie sposobu, w jaki zarodek integruje dodany materiał z ogólnym planem ciała (takie eksperymenty nazywane są eksperymentami addycji). Chociaż przeprowadzono pewne eksperymenty delecyjne, strategia eksperymentów addycyjnych okazała się najbardziej owocna w wyjaśnianiu mechanizmów kontrolujących embriogenezę ssaków. (p. 46); … Eksperymenty z usuwaniem i dodawaniem blastomerów przekonująco wykazały regulacyjną naturę (tj. silną tendencję do przywracania całości systemu) wczesnych zarodków ssaków. Taka wiedza jest ważna dla zrozumienia powodu, dla którego narażenie wczesnych ludzkich zarodków na niekorzystne wpływy środowiska zwykle skutkuje albo śmiercią, albo normalnym zarodkiem. (p. 46); … Jedną z najpotężniejszych technik eksperymentalnych ostatnich dwóch dekad było wstrzyknięcie genetycznie lub sztucznie znakowanych komórek do jamy blastocysty zarodka gospodarza. Technika ta została wykorzystana do wykazania, że dodane komórki normalnie integrują się z ciałem zarodka gospodarza, co stanowi dodatkowy dowód na regulację embrionalną. Równie skutecznym zastosowaniem tej techniki było badanie linii komórkowych we wczesnym zarodku. Identyfikując potomstwo wstrzykniętych oznaczonych komórek, badacze byli w stanie określić moc (zakres typów komórek i tkanek, które embrionalna komórka lub grupa komórek jest w stanie wytworzyć) komórek dawcy (s. 46); … Niektóre rodzaje bliźniąt stanowią naturalny eksperyment, który demonstruje wysoce regulacyjną naturę wczesnych ludzkich embrionów, … (str. 48); … Bliźnięta jednojajowe i niektóre trojaczki, z drugiej strony, są produktem jednej zapłodnionej komórki jajowej. Powstają one poprzez podział i rozszczepienie pojedynczego zarodka. Chociaż bliźnięta jednojajowe mogą … Bliźnięta jednojajowe powstają w wyniku podziału dwukomórkowego zarodka, powszechnie przyjmuje się, że większość z nich powstaje w wyniku podziału wewnętrznej masy komórkowej w blastocyście. Ponieważ większość bliźniąt jednojajowych jest całkowicie normalna, wczesny ludzki zarodek może być oczywiście podzielony, a każdy składnik regulowany w celu utworzenia normalnego zarodka. (s. 49)
– Peter Brinsden (red.), A Textbook of In Vitro Fertilization and Assisted Reproduction, wydanie 2 (Nowy Jork: The Parthenon Publishing Group, 1999); Kay T. Elder, “Laboratory techniques: Oocyte collection and embryo culture”, s. 197: “Co zaskakujące, pofragmentowane zarodki, naprawione lub nie, implantują się i często dochodzi do zapłodnienia. Dowodzi to bardzo wytrzymałej natury ludzkiego embrionu, ponieważ może on stracić ponad połowę swojej masy komórkowej i nadal się regenerować.”
– Geoffrey Sher, Virginia Davis i Jean Stoess, Zapłodnienie in vitro: The A.R.T. of Making Babies (copyright 1998 by authors; information by contacting Facts On File, Inc, 11 Penn Plaza, New York, NY 10001): (2) zapłodniona komórka jajowa, która jeszcze się nie podzieliła, jest teraz znana jako zygota; (3) komórka jajowa zaczyna się dzielić i jest teraz znana jako zarodek; w tym momencie każdy blastomer lub komórka w zarodku jest w stanie rozwinąć się w identyczny zarodek “. (p. 20) .

tłumaczenie:

http://www.lifeissues.net/writers/irv/irv_212accurateresources1.html

http://www.lifeissues.net/writers/irv/irv_212accurateresources2.html

Zaznacz naszą obecność w mediach społecznościowych, zostaw swój ślad

Fałszywe pojęcie pre-embrionu (D.N. Irving)

ZAPŁODNIENIE I IMPLANTACJA WCZESNEGO EMBRIONU CZŁOWIEKA: DOKŁADNE ŹRÓDŁA NAUKOWE Dianne N. Irving, May 8, 2013

I. Wprowadzenie

Dziedzictwo “pre-embrionu” i “substytutów pre-embrionu” oparte na oszustwie naukowym

Poprzednie ostrzeżenia

Od dawna znane dokładne obiektywne fakty naukowe dotyczące tego, kiedy zacząłeś istnieć.

II: Naukowe mity i fakty

III. “Ciąża” rozpoczyna się w momencie zapłodnienia w jajowodzie kobiety, a nie 5-7 dni później w jej macicy podczas implantacji: Implantacja blastocysty, a nie jednokomórkowej “zapłodnionej komórki jajowej”

A. Podręczniki do embriologii człowieka (i z CARNEGIE STAGE ONE online):

IV: Tekst O’Rahilly — Rozdziały dotyczące etapów od 1 (zapłodnienie) do 6 (w tym “implantacja”).

Rozdział 3: Gametogeneza, owulacja i zapłodnienie [Etap 1]

Rozdział 4: Tydzień 1 (etapy 2-4): Morula; (wolna) Blastocysta

Około 2-3 dni (Etap 2) (str. 37-38)

The Embryonic Genome (str. 38-39)

Około 4-5 dni (Etap 3) [wolna blastocysta] (str. 39-40)

Około 6 dnia (Etap 4) [implantacja blastocysty] (str. 40-41)

Rozdział 5: Tygodnie 1 – 2½ (Etapy 5 i 6): Implantacja; Primitywna smuga; Bliźniaczenie.

Około 7-12 dnia (etap 5) (str. 43-44)

Implantacja (str. 44-45)

Decidua (s. 45)

Prymitywna smuga (str. 48)

V: Etapy Carnegie wczesnego rozwoju embrionalnego człowieka: Etapy 1-6 Online.

A. National Museum of Health and Medicine, Developmental Anatomy Center:

Etap 1 (a, b, i c):

Etap drugi:

Etap trzeci: wolna blastocysta

Etap czwarty: dołączająca blastocysta

Etap piąty: [zarodek nadal implantuje]

Etap szósty

Etap jedenasty

B. Louisiana State University Health Science Center (LSUHSC); The Virtual Human Embryo

Etap pierwszy:

Etap drugi:

Etap trzeci:

Etap czwarty:

Etap piąty:

Etap szósty:

VI. “Regulacja”

Podoba się strona? Podziel się nią!

Zerwanie z antykoncepcją